به نقل از «ایسنا»

دهمین سیارک به فهرست ماموریت لوسی اضافه شد

تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۴۰۶۷

گروه ماموریت لوسی از اضافه شدن دهمین سیارک به فهرست سیارک‌های مورد نظر خود خبر دادند.

به گزارش ایسنا و به نقل از اسپیس، ماموریت ناسا برای جستجوی سیارک‌های «تروجان»(Trojan) مشتری، یک سنگ فضایی دیگر را کشف کرده است که مجموع سیارک‌های این ماموریت را به ۱۰ مورد می‌رساند.

گروه ماموریت «لوسی»(Lucy)، سیارک « 1999 VD57» را در ۲۴ ژانویه به طور رسمی به فهرست اهداف لوسی اضافه کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کار به فضاپیما امکان می‌دهد تا سیستم جدید ردیابی هدف خود را آزمایش کند و سال‌ها پیش از رسیدن لوسی به اهداف علمی اولیه خوددر منظومه شمسی بیرونی، ما را با دنیای کوچک دیگری آشنا کند.

«رافائل مارشال»(Raphael Marschall)، یکی از اعضای گروه لوسی در «رصدخانه نیس»(Nice Observatory) فرانسه که سیارک 1999 VD57 را به عنوان یک جرم مورد توجه لوسی شناسایی کرد، گفت: میلیون‌ها سیارک در کمربند اصلی سیارک‌ها وجود دارند. این سیارک واقعاً متمایز بود. مسیر لوسی همان گونه که در ابتدا طراحی شده بود، آن را به فاصله ۴۰ هزار مایلی از سیارک خواهد برد که حداقل سه برابر نزدیکتر از نزدیکترین سیارک بعدی است.

«هال لویسون»(Hal Levison)، پژوهشگر ارشد لوسی و دانشمند سیاره‌شناس در موسسه تحقیقات جنوب غربی گفت: لوسی در اکتبر ۲۰۲۱ پرتاب شد و اکنون در یک ماموریت ۱۲ ساله برای بازدید از دو مجموعه جداگانه از سیارک‌های تروجان مشتری است.

سیارک 1999 VD57، یک سیارک نوع S یا سنگی با نام موقت «دینکینش»(Dinkinesh) است. طبق گفته این گروه پژوهشی، این سیارک پیشتر به عنوان هدف شناسایی نشده بود زیرا بسیار کوچک است اما حضور آن اکنون فرصت مفیدی را برای انجام دادن یک تمرین اضافی در ماموریت جستجوی سیارک‌های تروجان فراهم می‌کند.

مسیر اصلی لوسی می‌توانست آن را تا فاصله ۶۴۴۰۰ کیلومتری از سیارک ۷۰۰ متری ببرد اما یک مجموعه از مانورهای کوچک که در ماه مه آغاز می‌شوند، به فضاپیما امکان خواهند داد که تا فاصله نزدیک‌تر ۴۵۰ کیلومتری در اول نوامبر برسد.

این پرواز از نزدیک، فرصتی زودهنگام به گروه می‌دهد تا دوربین‌های دوقلوی خود موسوم به «T2CAM» را آزمایش کنند. فضاپیما عمدتا از آنها برای بررسی خودکار سیارک‌ها و ردیابی آنها در طول پرواز استفاده می‌کند و مطمئن می‌شود که سایر تجهیزات لوسی در جهت درست قرار می‌گیرند.

لویسون گفت: بیشتر مأموریت‌های پروازی در گذشته این عدم قطعیت را با گرفتن تصاویر زیادی از منطقه‌ای که ممکن است سیارک در آن قرار داشته باشد، توجیه می‌کردند؛ یعنی تصاویر زیادی را از فضای خالی می‌گرفتند.

وی افزود: لوسی نخستین ماموریت پروازی خواهد بود که از این سیستم ابتکاری و پیچیده برای ردیابی خودکار سیارک در حین برخورد استفاده می‌کند. این سیستم جدید به گروه امکان می‌دهد تا تصاویر بیشتری را از هدف بگیرند.

لوسی پیشتر، از ماه تصویربرداری کرده است که سفر آن را به سیارک‌های تروجان‌ مشتری ممکن می‌کند.

همچنین، گروه مأموریت اخیراً اعلام کردند که در تلاش‌ برای استقرار کامل، یکی از آرایه‌های خورشیدی فضاپیما را به حالت تعلیق درآورده‌اند و ۹۸ درصد آنها را باز گذاشته‌اند. آنها مطمئن هستند که این لغزش، بر ماموریت تأثیر نخواهد گذاشت.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: فضاپیمای لوسی سیارک تروجان ناسا ايستگاه فضايي بين المللي تلسکوپ فضایی جیمز وب محصولات نانویی عملکرد شناختی روس کاسموس ناسا ايستگاه فضايي بين المللي تلسکوپ فضایی جیمز وب سیارک ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۴۰۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۱۴ اردیبهشت در دنیای علم چه خبر؟

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تاریخ علم مملو از رویدادهای مهمی است که نوآوری‌ها، کشف‌ها و حتی زادروزها و درگذشت‌های دانشمندان و مخترعان تاثیرگذار جهان را در برمی‌گیرد. در این تقویم علم، وقایع مهم مصادف با امروز ۱۴ اردیبهشت برابر ۳ می را ورق می‌زنیم.

***

استر بویز ون دیمان

۳ می ۱۹۳۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۳۱۶ خورشیدی، باستان‌شناس آمریکایی که با بورسیه تحصیلی در رم تحصیل می‌کرد، تصمیم گرفت که به‌طور تخصصی روی باستان‌شناسی رم باستان کار کند. او در سال ۱۹۰۷، هنگام شرکت در یک سخنرانی در محل خانه وستال‌ها (محوطه باستانی ۶ کاهن زن رم باستان)، متوجه شد آجرهایی که دریچه‌ای را مسدود می‌کنند، با آجرهای موجود در خود سازه متفاوت است و او حدس زد که این تفاوت‌ها در مصالح ساختمانی ممکن است اطلاعات زیادی را برای قدمت‌نگاری بناهای تاریخی رمی فراهم کند. به‌این‌ترتیب ۳۰ سال زندگی او در رم آغاز و به اولین زنی تبدیل شد که در باستان‌شناسی میدانی رم باستان متخصص بود. ون دیمان معیارهای ماندگاری را برای قدمت بناهای باستانی ایجاد کرد که مطالعه جدی معماری رمی را پیش برد. با تکنیکی که او توسعه داد امکان تعیین قدمت سازه‌های رمی میسر شد.

آنری پیتو

۳ می ۱۶۹۵ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۰۷۴ خورشیدی، آنری پیتو، مهندس هیدرولیک فرانسوی و مخترع لوله پیتو به‌دنیا آمد. لوله پیتو از لوله یا مجرای عبور مایعات تشکیل شده که درست در مسیر حرکت سیال قرار می‌گیرد. به‌محض‌اینکه این مجرا پر شود، می‌توان فشار را اندازه‌گیری کرد. ازآنجاکه مسیر خروجی برای مایع وجود ندارد، سیال از حرکت باز می‌ایستد. این فشار، فشار ایستایی سیال است که به آن فشار کل یا فشار پیتو هم می‌گویند. در لوله پیتو، ارتفاع ستون سیال متناسب با مجذور سرعت جریان در عمق ورود آب به لوله است. پیتو در سال ۱۷۳۲ وقتی مشغول اندازه‌گیری جریان رود سن بود، این رابطه را کشف کرد. پیتو در سال ۱۷۲۴ به عضویت فرهنگستان علوم فرانسه درآمد و در سال ۱۷۴۰ عضو انجمن سلطنتی شد.

والی شیرا

۳ می ۲۰۰۷ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت۱۳۸۶ خورشیدی، والتر ماری (والی) شیرا جونیور، فضانورد و خلبان آمریکایی درگذشت. شیرا تنها فضانوردی بود که در چهار ماموریت فضاپیماهای مرکوری، جمینای و آپولو پرواز کرد. او در رشته مهندسی هوانوردی تحصیل کرد، سپس به نیروی دریایی ایالات متحده پیوست و خلبان نیروی دریایی شد. ۹ آوریل ۱۹۵۹ به‌عنوان خلبان آزمایشی به یکی از هفت مردی تبدیل شد که ناسا به‌عنوان فضانوردان اصلی برنامه مرکوری برای ماموریت‌های یک نفره انتخاب کرد پس از اولین پرواز فضایی ایالات متحده در مدار زمین توسط جان گلن، نوبت شیرا رسید تا کپسول سیگما ۷ را در پنجمین ماموریت سرنشین‌دار ایالات متحده، هدایت کند و در مدت کمی بیش از ۹ ساعت، ۶ بار زمین را دور بزند. او بار دیگر در ۱۵ دسامبر ۱۹۶۵ به‌عنوان خلبان فرماندهی در جمینای۶ به فضا رفت و طی این ماموریت با فضاپیمای جمینای ۷ ملاقات فضایی انجام داد. شیرا در ۱۱ اکتبر ۱۹۶۸ به‌عنوان فرمانده آپولو ۷ برای انجام ماموریتی ۱۱ روزه به فضا رفت.

ویتو ولتِّرا

۳ می ۱۸۶۰ میلادی برابر با ۱۴ اردیبهشت ۱۲۳۹ خورشیدی، ویتو ولتِّرا، ریاضی‌دان ایتالیایی که کمک‌های مهمی به حساب دیفرانسیل و انتگرال، و نظریه‌های ریاضی در نجوم، کشش و بیومتریک کرد به‌دنیا آمد. استعداد ریاضی او زمانی که نوجوان بود ظاهر شد. سال ۱۹۰۵، او شروع به توسعه نظریه نابجایی در بلورها کرد که  به درک بهتر رفتار مواد انعطاف‌پذیر منجر شد. طی جنگ جهانی اول، او دفتر اختراعات جنگ ایتالیا را تأسیس کرد و سلاح‌هایی را برای استفاده در کشتی‌های هوایی (نوعی هواگرد موتوردار) طراحی کرد و در این هواگردها به‌جای استفاده از هیدروژن قابل‌اشتعال استفاده از گاز هلیوم را پیشنهاد کرد. ولتِّرا را برای دستاوردهایش در نظریه تابع و معادلات دیفرانسیل می‌شناسند.

 

انتهای پیام/